O stary! Dotknąłeś wrażliwego tematu...
Wydaje mi się, że chyba każdy z nas ma swoją, inna definicję... np.

- retro się kończy wraz z obsługą 3dfx
- retro to to czego nie ma  juz w powszechyn użyciu
- retro to wszystko co starsze niż 10 lat
- retro to wszystko do P3 (P4 już nie jest retro  ;D ;))
.
.
.
Więc po stoczonych wielu bojach i dyskusjach nie doszliśmy do żadnego wniosku tylko się kilka osób pobiło :P

Dla mnie jest to pojęcie głównie emocjonalne i "moje retro" kończy się wtedy, kiedy przestałem grać w gry bo dopadło mnie życie... czyli pamiętam jeszcze dobrze długie noce spędzone na P3... a od P4 już nic nie pamiętam ;)
Najfajniej pamiętam czasy podstawówki i DOS'a - dlatego taki wolf, doom, duke, mortal itp. to dla mnie prawdziwa nostalgia... No i rzeczywiście pierwsze voodoo kupione na giełdzie w warszawie... i ta zazdość jak kolega kupił za fortunę PII 266 i monstera2 8mb... quake wyglądał jak fotorealistyczny  :D

Z drugiej strony czuję, że koniec retro wypada wtedy kiedy wszystko zostało "ujednolicone"... nie było już tylu prób nowych rozwiązań i różnych standardów... np. w kartach dźwiękowych - było wiele standardów i prawie każda karta brzmiała inaczej. W kartach graficznych było wiele sposobów wyścietlania tych wszystkich OplenGL, Glide, VR, itp. karty oparte na różnych sposobach renderowania wypuszczali różni producenci i oprócz wydajności sam mechanizm działania był inny.

Potem wszystko zostało zunifikowane. No i pamiętajmy, że nakłady produkcyjne zrobiły się inne. Niektóre z kart, które mam mają 4-5 cyfrowe numery seryjne... a taki sound blaster live był wyprodukowany w gazylionie sztuk - więc ciężko mu będzie zostać "retro rarytasem"...

No i ostatnia rzecz, teraz mamy tak na prawdę kilku głównych graczy Intel, AMD, Nvidia - reszta to raczej "resellerzy"... kiedyś to tych firm były dziesiątki ale większość z nich poupadała - i właśnie ten upadek sprawił, że rzeczy stały się "rare"... jak 3dfx, gravis, adlib itp itd.

To oczywiście tylko moje totalnie subiektywne zdanie.

---