Tak jak koledzy piszą Matroxy zawsze miały najlepsze wyjścia analogowe z kart "dla ludu". Pisze w cudzysłowie, bo w praktyce i tak typowego Kowalskiego nie było stać na taką kartę (nawet jak wszedł Mistique w cenie dla ludu, to i tak nikt go nie parował z Voodoo, tylko wybierał S3, bo te przewody od Voodoo i dodatkowe złącza i tak psuły efekt...). Ze starych to Millenium 1/2 (na zwykłe PCI) oraz Mystique. Z innej stajni to #9 Imagine 128 ale tylko pod Windows, bo do DOS używały osobnego układu Cirrus Logiczne. Na AGP z epoki P2 to G200, bardzo dobra jakosc obrazu i przyzwoita wydajność, gdzieś na poziomie Voodoo 1. Z epoki P3 takim świętym gralem jakości i highendu był G400Max, który miał rewelacyjne wyjście używane jako odniesienie podczas testów innych kart oraz super wydajność na poziomie TNT2 Ultra. Poza tym Matrox wprowadził w niej środowiskowe mapowanie wybojów - użyte np. w Expendable i Slave Zero. G450 to była karta typowo do prac graficznych 2D, miało ucięta szynę pamięci do 64bit ale jakośc wyjścia jak na Matroxa przystało top. Matrox Parhelia tak jak sam wyszukales była uznawana za szczytowe osiągnięcie jeżeli chodzi jakosc obrazu właśnie ze względu na 10 bitowy kolor. Monitor analogowy czy się dało do niej podpiąć? Tego nie wiem, bo miała porty DVI ale nie pamiętam, czy w wersji  portem analogowym. Parhelia występowała w wersji AGP oraz PCI-X 64bit. Z karta Matrox znowu ciekawe dodatki wprowadził typu mapowanie przemieszczeń (tylko na dwmkach w tamtych czasach znalazło wykorzystanie) oraz specjalny antyaliasing. Kilka lat używałem tej karty, fajne sterowniki, dobra jakość obrazu i obsługa najwyższych rozdzielczości ale wyraźnie do gier lepsze były Radeony oraz GeForce (pomimo teoretycznie genialnej specyfikacji Matroxa).