Okej, dzisiaj jest dobry moment, aby opisać kolejne etapy walki z tym zestawem.

Po uporaniu się z procesorem, nastąpił moment na próby z kontrolerem SATA. Przerobiłem łącznie trzy i kosztowało mnie kilka wieczorów doprowadzenie do momentu, w którym kontroler działa prawidłowo.

Zacznijmy od tego, że używałem dysku SSD Intel E5100S 64GB. Pierwszym kontrolerem z którym spróbowałem to sparować, był chińczyk oparty na układzie SIL3114. Pierwszym problemem było to, że na karcie wgrany był BIOS SATARaid. Aby uruchomić tą kartę poprawnie pod Windows 98, karta musi mieć BIOS SATALink (Silicon Image udostępniał oba warianty). Niestety żaden program nie był w stanie przeflashować tego BIOSu. Oficjalne programy od Silicon Image, które obsługują kilkanaście kostek Flash, niestety Intela który jest na tej karcie nie obsługują, a Uniflash kość widzi i potrafi ją odczytać, ale niestety nie potrafi jej zapisać. Najprawdopodobniej zapięty jest pin write protect na tej karcie (nie sprawdziłem tego). Rozwiązaniem było wylutowanie kości flash, przeprogramowanie jej zewnętrznym programatorem, a następnie wlutowanie koszyczka tak aby móc wyjąć kość w przyszłości.

Po tym zabiegu powitał mnie ekran SATALink podczas procedury POST i mogłem zainstalować sterownik do tego kontrolera. To nie był jednak koniec problemów, ponieważ po instalacji sterownika pojawił się problem z utratą danych. System nie był stabilny podczas pracy i po kilku restartach przestawał wstawać. Po kilku reinstalacjach Windowsa oraz próbach z różnymi wersjami sterowników stewierdziłem, że spróbuję z innym kontrolerem.

Pierwszym kandydatem była - znów chińska - karta oparta na układzie VIA 6421A. Karta ma kostkę BIOS, lecz była widoczna jedynie spod zainstalowanego Windowsa. Okazało się, że kość jest przylutowana tylko kilkoma padami na rogach, a jej zawartość jest pusta. Znów wstawiłem koszyk w jej miejsce, ale po przeflashowaniu kości, w karcie nadal nie wstaje BIOS podczas startu komputera. Mógłbym spróbować zintegrować jej BIOS z BIOSem płyty głównej, lecz postanowiłem tego nie robić i spróbować z kolejną kartą.

Następnym kandydatem jest Adaptec 1210SA oparty na układzie SIL3512. Adaptec nie wydał sterowników do Windows 98 dla tej karty, lecz pomyślałem, że uda mi się sflashować ją BIOSem zwykłej SIL3512 i być może wtedy łyknie ją sterownik od zwykłego Silicona. Nope, tutaj też poległem.

OSTATECZNIE rozwiązaniem okazało się użycie po prostu innego dysku z SIL3114... Po podmiance na Crucial MX100 256GB, wszystkie problemy ze stabilnością w końcu zniknęły! System wstaje każdorazowo i przestałem tracić dane.

Rozwiązując ten problem, kolejnym krokiem było przetestowanie stabilności. No i tutaj kolejna porażka... Niestety komputer nie był w 100% stabilny. Pierwszym problemem okazała się kość RAM - ten Gigabyte jest wyjątkowo wybredny jeśli chodzi o pamieć i kostka, która na innym BXie bez problemu działała z ustawieniem 133MHz CL2 (pomimo tego, że jest 7,5ns i oznaczona jako 133MHz CL3) - tutaj działać nie chciała. Po wymianie kości na Infineon 7ns, komputer męczony kilka godzin memtestem działał poprawnie, także jeden aspekt usunięty. Drugi problem okazał się nieco trudniejszy do rozwiązania. Otóż dotknął mnie problem z zasilaniem kart AGP przez starsze płyty Gigabyte. Gigabyte w tej płycie (i wielu innych z tamtego okresu), użył tranzystor 2,5A do konwersji z 5V na 3,3V. Voodoo3 wciąga 4-5A na linii 3,3V i efektem było to, że tranzystor rozgrzewał się do 120*C. Na razie problem rozwiązałem w ten sposób, że przykleiłem do niego względnie duży radiator, ale docelowo planuję pociągnąć 3,3V prosto z zasilacza. Na tym samym polega z resztą zworka dodana w rewizji 2.0 tej płyty głównej.

Dużo walki, ale wygląda na to że zbliżam się do celu - komputer po zapewnieniu chłodzenia na tranzystorze przez kilka godzin działa testowany w grach 3D z procesorem ustawionym na 1,4GHz i nie ma żadnych objawów niestabilności. Mam nadzieję, że tak już pozostanie i uda się skompletować ten komputer na zlot ;)

W załącznikach zdjęcia kart po dołożeniu koszyków oraz felerny tranzystor.

---