!!!TEMAT MOŻE ZDOŁOWAĆ NIE CZYTAJCIE TEGO JEŚLI NIE CHCECIE POPSUĆ SOBIE NASTROJU!!!

Drodzy koledzy, piszę tutaj trochę ze strachem, jak to się przyjmie. Nie jest to też pewnie odpowiednie miejsce ale cóź...
Mam bardzo ciężki okres w moim życiu. 30-lat to nie wiele ale dostałem w zadek i muszę się wyżalić. Najbardziej smutną rzeczą jest to, że moja mama ma nowotwór. Moja narzeczona, zostawiła mnie po 6 latach nie bez mojej winy ale nie zrobiłem nic złego poprostu nie było mnie w domu często z powodu konfliktów z jej matką. Z córką widuję się raz w tygodniu. Nie pracuję tłumacząc lenistwo, że muszę pomagać mamie. Nie chcę mi się dokończyć szkoły a zostało już tylko 0,5 roku LO i matura. Bez wykształcenia ciężko o dobrą pracę a w fizycznej mi nie idzie. Jakoś egzystuję z wyprzedaży tego co udało mi się nazbierać. Nie mam przyjaciół ani kolegów. Zostałem sam z problemami. Kilka razy w roku tylko spotykam się z moją kuzynką i jej narzeczonym. To jest akurat bardzo pozytywne bo rozmowa i granie z nimi dają wytchnienie. Spotykam się z różnymi wiadomościami dotyczącymi ogłoszeń sprzedawanych przedmiotów. Nie wszystko ale już większość wyprzedaję za jakiś mały procent wartości tak aby szybko zdobyć środki na podstawowe rzeczy dla dziecka. Niektórzy proponują jeszcze niższe ceny żerując na trudnej sytuacji. Jednak nie wszyscy. Są jeszcze dobrzy ludzie. Jeden Kolega z forum bardzo mi pomógł, nie tylko finansowo ale przede wszystkim dobrym słowem. Nie będe pisał kto bo może sobie nie życzy ale wiedz, że dla ludzi takich jak Ty to dobro wróci i że jesteś prawdziwym Człowiekiem, bohaterem... Tym optymistycznym akcentem kończę i przepraszam. Jeśli ktoś to przeczyta do tego fragmetu - zastanów się nad sobą bo może nie masz w życiu tak źle jak myślisz Nie musicie komentować, chcałem to tylko wyrzucić z siebie. Wszystkiego dobrego Wam życzę czy to w pasji komputerów czy też w rzeczach najważniejszych jak zdrowie, miłość i inne najlepsze wartości.